Tongbei-Wuxue (direkt döğüşe hazırlanma eğitimi) yada Tongbei-Wuyi (direkt döğüşe hazırlanma sanatı) veya Tongbeiquan (direkt döğüşe hazırlanma stili) bir diğer adıyla Majiaquan (Ma ailesi stili) stili, kısaca Datongbei (büyük döğüşe hazırlanma stili). Qing (1644-1912) hanedanlığı döneminde, Hebei eyaleti Yanshan şehri Xiaozuozhuang köyünden Zuo-Baomei (1753-1818)' in, Han soyadlı rahipten Piguaquan stili öğrendiği bilinmektedir. Zuo-Baomei, Pan-Wenxue' ye öğretir. Tarihte Wushu bilimcisi olarak tanınan Pan-Wenxue, Yanshan kütüphanesinde görevli olduğu dönemlerde, Wen-Wu (Wushu kültürü) iki kültürün eğitimini bilimsel olarak öğrencilerine vermekteydi ve Tongbeiquan stilinin kurucusu olarak kabul edilir.
Pan-Wenxue' nin en yüksek öğrencilerinden olan Li-Yunbiao (1812-1868) Wuying-Baqi askeri kampında eğitmendi. Diğer öğrencisi olan Xiao-Hecheng ise, çocuk yaşlarda Piguaquan stilini öğrenmiş ve bu nedenle uçan vücutlu Xiao anlamına gelen Feishenxiao ünvanıyla tanınırdı. Daha sonra Li-Yunbiao ve Xiao-Hecheng bu sanatı; Huang-Linbiao, Wang-Zhengyi, Yu-Baolin' e öğretirler.
Li-Yunbiao ve Xiao-Hecheng' in öğrencisi Huang-Linbiao (1831-1907) güçlü, çevik ve derin Wushu bilgisine sahip birisiydi, Huang-Liuye olarak da tanınırdı. O da bu sanatı Ma-Fengtu ve Ma-Yingtu kardeşlere öğretir.
Ma-Fengtu (1888-1973) Tongbei sanatının miras alan ve geliştiren usta. Gansu ve Qinghai bölgeleri Wushu enstitülerinde başkan yardımcılığı, Gansu Wushu birliğinde başkanlık görevlerinde bulundu. Çin' in kuzey bölgelerinde Pigua, Baji, Fanzi, Chuojiao, Xingyi, Tanglang gibi stilleri araştırdı. Arkasından, Tongbeiquan stilini geliştirdi. Büyük usta Ma-Fengtu Huang-Linbiao' dan Piguaquan stili, Wu-Shike' den Bajiquan stili, Hao-Mingjiu' dan Fanziquan stilini öğrendi ve Ma ailesi Tongbei sanatını kurdu. 1940 yılında Yanshan bölgesi Piguaquan stili ile Luotuan bölgesi Bajiquan stilini birleştirdi ve Tongbei-Wuxue' yi kurdu.
Ma-Yingtu (1898-1956) Çin merkezi Wushu enstitüsünde Wushu bilimleri başkanlığı görevinde bulundu. Ağabeyi Ma-Fengtu' dan Pigua stilinde eğitim aldı. Ma ailesi 4 yiğit; Ma-Yingda, Ma-Xianda, Ma-Lingda, Ma-Mingda ile öğrencileri Wang-Guilin, Sha-Zixiang, Wang-Tianpeng, Luo-Wenyuan ve Ma-Chengzhi' yi yetiştirdi. Ma-Fengtu ile Ma-Yingtu, Piguaquan stilini Gansu ve Xibei bölgesinde yaygınlaştıran kişiler oldu. Tongbeiquan stilinin döğüş stratejisi; Li (teorik teknik) Xiang (teknik şekil) Huitong (birleşme) Tiyong (teknik kullanım) veya Lixiang-Huitong (teknik teori ve şekil kullanımı) ile Tiyong-Jianbei (sağlam vücut ve esas döğüş) kuralıdır. Teknik kullanım ve form çalışmaları karışıktır. Bir başka değişle; Manla-Jiazi (ağırlaşan form), Kuaidaquan (hızlanan darbe) ve Jifazhao (çevik teknik)' dir. "Tong" Datong-Dabei (büyük direkt döğüş - büyük hazırlık), Tongshen-Dahua (ilahi yükselişe ulaşmak); "Bei" Beiwan-Guanyi (sayısız hazırlanma - tek geçiş), Wusuo-Bubei (yersiz hazırlanmamak)' dir.
Tongbei bir döğüş stilidir, birleşimdir ve içeriğinde bilgisellik ve yapısallık bulunan Wuxue (Wushu öğretisi) stilidir. Wentong-Wubei (kültür geçişindeki Wushu materyali) ve Lixiang-Huitong (teknik teori ve şekil kullanımı), Tongshen-Dahua (ilahi yükselişe ulaşmak) öğretisi felsefi bir dünya görüşüdür, kısaca Tongbei. Bütün teori ve tekniklerin kapsanması da Wuxue’ dir. Tongbei sanatı sloganı ise; "Tongbei-Changquan stili, Wushu' nun en iyisi ve güçlüsü, teorik şekillerde birleşme ve sanatsal doğru kategoridir." ve "Yueshan-Baji serbest kısa stil, 7 sertlik 3 yumuşaklıkta, ejderin süzülüşü ile kaplanın dalmasıdır. Tongbei-Wuxue; Manlajiazi, Kuaidaquan, Jifazhao uygulamasıdır, Manlajiazi; Tongbei-Dajiazi (Yunjing güç uygulaması), Kuaidaquan; Momianquan (Pi kesmek), Qinglongquan (Gua asmak), Feihuquan (Tiao kaldırmak), Jifazhao; 12dazhao (iç alanda teknik sayı)’ dır. Diğer bir materyal olan Taishuquan ise, büyük usta tarafından şehit olan büyük oğluna ithafen geliştirilmiştir. Ma ailesi Tongbei, Ma-Fengtu ve Ma-Yingtu kardeşlerin miras bıraktığı eğitim içeriği ise;
1- Piguaquan; Li-Yunbiao ve Huang-Linbiao’ dan miras kalan Tongbei stilinin dallarından birisi. Ma-Yingtu, Napi jenerasyonundan Guo-Changsheng ile çalışmalarda bulunmuştur. Yilu-Momianquan, Erlu-Qinglongquan, Feihu ve Taishu (Ma-Fengtu tarafından oluşturulmuştur), Dajiazi ve 10tang-Tantui gibi Jibengong temel çalışmaları bulunmaktadır.
2- Bajiquan; Ma ailesinden dağılan biri olan Nanpi dalı çalışması ve daha sonra gelen ustaların Luotuan ekolü. Dajia, Xiaojia, Liukai, Bada, Bajiduijie vb. formları içerir.
3- Ma-Fengtu ve Xibei bölgesinin ünlü ustası Yu-Boqian’ ın Dongbei bölgesi Fanchuoquan stili. İçeriğinde Wujiuzhi ve Fanziquan ile Tongbeijing bulunmaktadır.
4- Taizubazhan ve Tanglangjiushou.
5- Liuhedaqiang; Ma kardeşlerin Tongbei-Qiqiang mıztak stilinin temellerinde oluşturdukları Baji-Liuhedaqiang ve Wanan-Liuheqiang mızrak stillerinin çalışması. Toplam 8 form.
6- Fengmogun; Pigua-Fengmogun sopa stili temellerinde, Ma-Yingtu ve Guo-Changsheng’ in araştırmaları sonucunda ortaya çıkmıştır. Ma-Yingtu’ nun Gansu bölgesindeyken Tianqigun, Putuangun, Niusigun ve Liuheqiang stillerinin Cangzhou bölgesi 55guntu olarak birleştirilmiş şekli.
7- Miaodao; bu kılıç stili, Tianjin bölgesi Duliu köyünde eğitimini alan Guo-Changsheng ile Ren-Xiangrong olarak 2 dala ayrılır. Ma ailesinin Miaodao ekolü Guo-Changsheng’ den, Ren ailesinin Miaodao ekolü ise Pei-Xirong’ dan gelmektedir.
8- Diğer ekol, Tipaojian kılıç stili ise kaynağı bilinmemektedir.
Kaynağında sadelik yatan Ma ailesi Tongbei stili, Xibei’ in 4 eyaletinde yaygınlaştırılmıştır. Sınırlanmış bilgi içerisinde yayımlanan; Tongbei 10tang-Tantui (Chunqiu dönemi sporu), Ma-Mingda’ nın makaleleri (Ma-Xianda’ nın Wulin dergisindeki Bajixiaojiaquan fotoğrafları) ve “Shuojian derlemeleri”, Japon web sitelerindeki 80’ li yılların ünlü ustası Zhang-Kejian’ ın “Piguaquan“ formu vb. Ma ailesi Tongbei stilinin tanıtımını yapmıştır.
Tongbei-Wuyi Eğitim Programı:
A) Jichu-Quanshu
1- Tongbiquan: Cheng, Beng, Ti, Gua, Zhan, Lan, Heng, Ka, Pi, Shuo, Pao, Tiao, Tan, Ju, Zhuai, Sao, Dian, Lu, Anxiaquhuo, Jibugouzi, Ye, Jiaodilong, Zhou, Liao
2- Chaquan: 10lutantui, 10ludaochui, 10luhuachao, 3luhuaquan, 3lupaoquan, 4luhongquan, 2lutantui, 1lumuzi, 2luxingshou, 3lufeijiao, 4lushengping, 5luguandong, 6lumaifu, 7lumeihua, 8lulianhuan, 9lulongbaiwei, 10luchuanquan.
3- Taijiquan: Chenshi-Taijiquan, Yangshi-Taijiquan, Wushi-Taijiquan, Sunshi-Taijiquan, Taijijian, Tuishou
B) Tongbei-Quanshu: 1- Shierdashou: Chaneshou, Zhaofengshou, Danpishou, Dantoupao, Tongtianpao, Huoyanzuanxin, Banlanzhou, Shuangguoshou, Quanlanchui, Beihouzhou, Dieshouzhan, Pishanzhang
2- Shitangtantui: 1tangshunbu, 2tangshizi, 3tanggunpi, 4tangbengdian, 5tanggunzhou, 6tangmoda, 7tanglianhuan, 8tangpigua, 9tangchuanxin, 10tangjiantan
3- Danshi: Danpishou, Fanpishou, Tiesaozhou, Kaimenpao, Daxiaokuabu, Dapfawulei, Jiaodilong, Yaozichuanlin, Qianpijiaheng, Chaoshouqijiao, Fandiantui, Jibugouzi, Juezijiao
4- Tongbeiquan: Dajiazi, Shierdatangzi. Shierdazhao, Liujiaoshi, Paochui
5- Piguaquan: Momianquan, Qinglongquan, Feihuquan, Taishuquan, Tongbei-Duofashu
6- Bajiquan: Bajixiaojia, Bajiquan, Bazhenquan, Bajiduijie, Liu-zhoutou, Liudakai, Badazhao, Baji-Jijifa
7- Fanziquan: Zhanzhuangfan, Cuibafan, Jianzongfan, Qingshoufan, Bashoufan, Fanzi-Jijifa
8- Chuojiao: Dajiuzhi, Bagen, Yuanyangtui, Chuojiao-Zhishengshu
9- Tanglangjiushou: Waisanshou, Lisanshou, Sangxiasanshou
10- Taizubazhan
C) Tongbei-Qixie
1- Daoshu: Piguadao, Liuhedao, Pofengdao, Miaodao, Piaoyaodao, Babulianhuanjinshoudao
2- Jianshu: Tipaojian, Xuanhuajian
3- Gunshu: Fengmogun, Niusigun, Tianqigun, Putuangun, Luanpichaigun
4- Qiangshu: Qiqiang, Liuhedaqiang
5- Biangan: Wuyin, Qishou, Shisanfa, Huanglong-Biangan, Diaoshou-Biangan, Chanhai-Biangan
D) Sanshou-Gedou: Sanda, Taiji-Tuishou, Duanbing-Gedou, Changbing-Gedou, Ziweishu, Qinna
E) Yangsheng-Gongfa
Yangshengong, Yijingqiangligong
F) Jiaoyang-Kemu
Çince, Wushu prensipleri, Wushu teorileri (Qi-Jiguang' ın Jixiaoxinshu, Wu-Shu' nun Shoubilu, Cheng-Chongdou' nun Gengyushengi kitapları), Çin Wushu tarihi.
Pan-Wenxue' nin en yüksek öğrencilerinden olan Li-Yunbiao (1812-1868) Wuying-Baqi askeri kampında eğitmendi. Diğer öğrencisi olan Xiao-Hecheng ise, çocuk yaşlarda Piguaquan stilini öğrenmiş ve bu nedenle uçan vücutlu Xiao anlamına gelen Feishenxiao ünvanıyla tanınırdı. Daha sonra Li-Yunbiao ve Xiao-Hecheng bu sanatı; Huang-Linbiao, Wang-Zhengyi, Yu-Baolin' e öğretirler.
Li-Yunbiao ve Xiao-Hecheng' in öğrencisi Huang-Linbiao (1831-1907) güçlü, çevik ve derin Wushu bilgisine sahip birisiydi, Huang-Liuye olarak da tanınırdı. O da bu sanatı Ma-Fengtu ve Ma-Yingtu kardeşlere öğretir.
Ma-Fengtu (1888-1973) Tongbei sanatının miras alan ve geliştiren usta. Gansu ve Qinghai bölgeleri Wushu enstitülerinde başkan yardımcılığı, Gansu Wushu birliğinde başkanlık görevlerinde bulundu. Çin' in kuzey bölgelerinde Pigua, Baji, Fanzi, Chuojiao, Xingyi, Tanglang gibi stilleri araştırdı. Arkasından, Tongbeiquan stilini geliştirdi. Büyük usta Ma-Fengtu Huang-Linbiao' dan Piguaquan stili, Wu-Shike' den Bajiquan stili, Hao-Mingjiu' dan Fanziquan stilini öğrendi ve Ma ailesi Tongbei sanatını kurdu. 1940 yılında Yanshan bölgesi Piguaquan stili ile Luotuan bölgesi Bajiquan stilini birleştirdi ve Tongbei-Wuxue' yi kurdu.
Ma-Yingtu (1898-1956) Çin merkezi Wushu enstitüsünde Wushu bilimleri başkanlığı görevinde bulundu. Ağabeyi Ma-Fengtu' dan Pigua stilinde eğitim aldı. Ma ailesi 4 yiğit; Ma-Yingda, Ma-Xianda, Ma-Lingda, Ma-Mingda ile öğrencileri Wang-Guilin, Sha-Zixiang, Wang-Tianpeng, Luo-Wenyuan ve Ma-Chengzhi' yi yetiştirdi. Ma-Fengtu ile Ma-Yingtu, Piguaquan stilini Gansu ve Xibei bölgesinde yaygınlaştıran kişiler oldu. Tongbeiquan stilinin döğüş stratejisi; Li (teorik teknik) Xiang (teknik şekil) Huitong (birleşme) Tiyong (teknik kullanım) veya Lixiang-Huitong (teknik teori ve şekil kullanımı) ile Tiyong-Jianbei (sağlam vücut ve esas döğüş) kuralıdır. Teknik kullanım ve form çalışmaları karışıktır. Bir başka değişle; Manla-Jiazi (ağırlaşan form), Kuaidaquan (hızlanan darbe) ve Jifazhao (çevik teknik)' dir. "Tong" Datong-Dabei (büyük direkt döğüş - büyük hazırlık), Tongshen-Dahua (ilahi yükselişe ulaşmak); "Bei" Beiwan-Guanyi (sayısız hazırlanma - tek geçiş), Wusuo-Bubei (yersiz hazırlanmamak)' dir.
Tongbei bir döğüş stilidir, birleşimdir ve içeriğinde bilgisellik ve yapısallık bulunan Wuxue (Wushu öğretisi) stilidir. Wentong-Wubei (kültür geçişindeki Wushu materyali) ve Lixiang-Huitong (teknik teori ve şekil kullanımı), Tongshen-Dahua (ilahi yükselişe ulaşmak) öğretisi felsefi bir dünya görüşüdür, kısaca Tongbei. Bütün teori ve tekniklerin kapsanması da Wuxue’ dir. Tongbei sanatı sloganı ise; "Tongbei-Changquan stili, Wushu' nun en iyisi ve güçlüsü, teorik şekillerde birleşme ve sanatsal doğru kategoridir." ve "Yueshan-Baji serbest kısa stil, 7 sertlik 3 yumuşaklıkta, ejderin süzülüşü ile kaplanın dalmasıdır. Tongbei-Wuxue; Manlajiazi, Kuaidaquan, Jifazhao uygulamasıdır, Manlajiazi; Tongbei-Dajiazi (Yunjing güç uygulaması), Kuaidaquan; Momianquan (Pi kesmek), Qinglongquan (Gua asmak), Feihuquan (Tiao kaldırmak), Jifazhao; 12dazhao (iç alanda teknik sayı)’ dır. Diğer bir materyal olan Taishuquan ise, büyük usta tarafından şehit olan büyük oğluna ithafen geliştirilmiştir. Ma ailesi Tongbei, Ma-Fengtu ve Ma-Yingtu kardeşlerin miras bıraktığı eğitim içeriği ise;
1- Piguaquan; Li-Yunbiao ve Huang-Linbiao’ dan miras kalan Tongbei stilinin dallarından birisi. Ma-Yingtu, Napi jenerasyonundan Guo-Changsheng ile çalışmalarda bulunmuştur. Yilu-Momianquan, Erlu-Qinglongquan, Feihu ve Taishu (Ma-Fengtu tarafından oluşturulmuştur), Dajiazi ve 10tang-Tantui gibi Jibengong temel çalışmaları bulunmaktadır.
2- Bajiquan; Ma ailesinden dağılan biri olan Nanpi dalı çalışması ve daha sonra gelen ustaların Luotuan ekolü. Dajia, Xiaojia, Liukai, Bada, Bajiduijie vb. formları içerir.
3- Ma-Fengtu ve Xibei bölgesinin ünlü ustası Yu-Boqian’ ın Dongbei bölgesi Fanchuoquan stili. İçeriğinde Wujiuzhi ve Fanziquan ile Tongbeijing bulunmaktadır.
4- Taizubazhan ve Tanglangjiushou.
5- Liuhedaqiang; Ma kardeşlerin Tongbei-Qiqiang mıztak stilinin temellerinde oluşturdukları Baji-Liuhedaqiang ve Wanan-Liuheqiang mızrak stillerinin çalışması. Toplam 8 form.
6- Fengmogun; Pigua-Fengmogun sopa stili temellerinde, Ma-Yingtu ve Guo-Changsheng’ in araştırmaları sonucunda ortaya çıkmıştır. Ma-Yingtu’ nun Gansu bölgesindeyken Tianqigun, Putuangun, Niusigun ve Liuheqiang stillerinin Cangzhou bölgesi 55guntu olarak birleştirilmiş şekli.
7- Miaodao; bu kılıç stili, Tianjin bölgesi Duliu köyünde eğitimini alan Guo-Changsheng ile Ren-Xiangrong olarak 2 dala ayrılır. Ma ailesinin Miaodao ekolü Guo-Changsheng’ den, Ren ailesinin Miaodao ekolü ise Pei-Xirong’ dan gelmektedir.
8- Diğer ekol, Tipaojian kılıç stili ise kaynağı bilinmemektedir.
Kaynağında sadelik yatan Ma ailesi Tongbei stili, Xibei’ in 4 eyaletinde yaygınlaştırılmıştır. Sınırlanmış bilgi içerisinde yayımlanan; Tongbei 10tang-Tantui (Chunqiu dönemi sporu), Ma-Mingda’ nın makaleleri (Ma-Xianda’ nın Wulin dergisindeki Bajixiaojiaquan fotoğrafları) ve “Shuojian derlemeleri”, Japon web sitelerindeki 80’ li yılların ünlü ustası Zhang-Kejian’ ın “Piguaquan“ formu vb. Ma ailesi Tongbei stilinin tanıtımını yapmıştır.
Tongbei-Wuyi Eğitim Programı:
A) Jichu-Quanshu
1- Tongbiquan: Cheng, Beng, Ti, Gua, Zhan, Lan, Heng, Ka, Pi, Shuo, Pao, Tiao, Tan, Ju, Zhuai, Sao, Dian, Lu, Anxiaquhuo, Jibugouzi, Ye, Jiaodilong, Zhou, Liao
2- Chaquan: 10lutantui, 10ludaochui, 10luhuachao, 3luhuaquan, 3lupaoquan, 4luhongquan, 2lutantui, 1lumuzi, 2luxingshou, 3lufeijiao, 4lushengping, 5luguandong, 6lumaifu, 7lumeihua, 8lulianhuan, 9lulongbaiwei, 10luchuanquan.
3- Taijiquan: Chenshi-Taijiquan, Yangshi-Taijiquan, Wushi-Taijiquan, Sunshi-Taijiquan, Taijijian, Tuishou
B) Tongbei-Quanshu: 1- Shierdashou: Chaneshou, Zhaofengshou, Danpishou, Dantoupao, Tongtianpao, Huoyanzuanxin, Banlanzhou, Shuangguoshou, Quanlanchui, Beihouzhou, Dieshouzhan, Pishanzhang
2- Shitangtantui: 1tangshunbu, 2tangshizi, 3tanggunpi, 4tangbengdian, 5tanggunzhou, 6tangmoda, 7tanglianhuan, 8tangpigua, 9tangchuanxin, 10tangjiantan
3- Danshi: Danpishou, Fanpishou, Tiesaozhou, Kaimenpao, Daxiaokuabu, Dapfawulei, Jiaodilong, Yaozichuanlin, Qianpijiaheng, Chaoshouqijiao, Fandiantui, Jibugouzi, Juezijiao
4- Tongbeiquan: Dajiazi, Shierdatangzi. Shierdazhao, Liujiaoshi, Paochui
5- Piguaquan: Momianquan, Qinglongquan, Feihuquan, Taishuquan, Tongbei-Duofashu
6- Bajiquan: Bajixiaojia, Bajiquan, Bazhenquan, Bajiduijie, Liu-zhoutou, Liudakai, Badazhao, Baji-Jijifa
7- Fanziquan: Zhanzhuangfan, Cuibafan, Jianzongfan, Qingshoufan, Bashoufan, Fanzi-Jijifa
8- Chuojiao: Dajiuzhi, Bagen, Yuanyangtui, Chuojiao-Zhishengshu
9- Tanglangjiushou: Waisanshou, Lisanshou, Sangxiasanshou
10- Taizubazhan
C) Tongbei-Qixie
1- Daoshu: Piguadao, Liuhedao, Pofengdao, Miaodao, Piaoyaodao, Babulianhuanjinshoudao
2- Jianshu: Tipaojian, Xuanhuajian
3- Gunshu: Fengmogun, Niusigun, Tianqigun, Putuangun, Luanpichaigun
4- Qiangshu: Qiqiang, Liuhedaqiang
5- Biangan: Wuyin, Qishou, Shisanfa, Huanglong-Biangan, Diaoshou-Biangan, Chanhai-Biangan
D) Sanshou-Gedou: Sanda, Taiji-Tuishou, Duanbing-Gedou, Changbing-Gedou, Ziweishu, Qinna
E) Yangsheng-Gongfa
Yangshengong, Yijingqiangligong
F) Jiaoyang-Kemu
Çince, Wushu prensipleri, Wushu teorileri (Qi-Jiguang' ın Jixiaoxinshu, Wu-Shu' nun Shoubilu, Cheng-Chongdou' nun Gengyushengi kitapları), Çin Wushu tarihi.
通备武学为“通备武艺”，“通备拳”，“马家拳”，清朝河北盐山小左庄人左宝梅（1753-1818），因其武德高尚，武技出众，故人尊称“左八爷”，据说左得艺于一韩姓逃僧。左又传于潘文学，潘文学主持盐山书院时，设文武科教授学生，历时数载，武科人才济济，其中李云标和肖合成尤为出众。潘文学，是通备拳艺的创始人。
李云标（1812-1868）中年时客居京都，曾做过五营八旗总教习，名噪京师，肖合成年幼即习劈挂拳，功夫可谓炉火纯青，因其轻功尤为出众，故称“飞身肖”。李、肖之后又有黄林彪、王正谊、于保麟。
黄林彪（1831-1907），体掀健壮，才思捷敏，武艺精深，人颂浑号“盖南京”，“黄六爷”，他是李、肖二位大师的艺业继承者，晚年收马凤图、马英图兄弟为徒授艺。
马凤图（1888-1973），是通备拳艺的继承者和开拓者，凤图先生曾任甘肃、青海两省国术副馆长，建国后任甘肃省武协主席等职。他对当时流传于我国北方的劈挂，八极、翻子、戳脚、形意、螳螂等拳种都有精深的研究，他在为官之后，遍访各派种师，取诸家之长冶于一炉，丰富了通备拳艺的技法。在通备拳艺的发展史上贡献最大者莫过于风图先生了。老师马凤图，大师黄林彪学习劈挂拳，大师吴世科学习八极拳，大师郝鸣九学习翻子拳与马氏通备武艺所创。马凤图居兰州1940年，以“盐山劈挂”与“罗疃八极”为核心，创始“马氏通备武学”，一生培养造就了大批弟子，广布大西北五省，规模相当庞大。
马英图（1898-1956），建国前任中央国术馆武术科长，其素以心狠手毒著称，人称“马狠子”，他与其胞兄风图都是劈挂拳一代宗师。继马氏四杰之后又有子颖达、贤达、令达、明达和徒弟王桂林、沙子香、王天鹏、罗文源、马承智等继承了劈挂拳之精粹。这一支劈挂拳经马凤图、马英图传播后在甘肃及西北诸省流传最广。
通备拳在拳法实战中要遵循理（拳理）象（拳势）会通，体用（技击）或理象会通（拳理与形式），体用兼备（健身与实战）具备的原则。其招法要则和套路内容无论如何庞杂，都要求“一以贯之”。拳法练习历来有注重“慢拉架子，快打拳，疾发招”的说法。“通”：大通大备，通神达化。“备”：备万贯一，无所不备之意也。拳法实战中要遵循理（拳理）象（拳势）会通，体用（技击）具备的原则。「通备」不是一项拳种，而是一个汲取各家之长加以整合熔铸，所形成之内容宏博、结构严整的武学体系。因以「文通武备」及「理象会通，体用俱备；通神达化，备万贯一」为修学的宗旨及所崇尚的一种境界，故名「通备」。因其理论及技术体系内容完整严谨，故称「武学」。对通备学人而言，武术不仅是一门技艺，而且是一门学问。所谓「理象会通」，「理」是指理论、拳理、指导之理念；「象」是指形式、方法、手段，即指拳法。若只有内在的理论而无外在之形式招法配合，则终究沦为空谈；只有外在的形式招法而无内在理论为基础，则如同无根之木，难以立足。所谓「体用俱备」，「体」是指健身、健体、养身；「用」是指应用、实战、格斗。若只为追求实战格斗之目地，而不能达到健身、养身之功能，甚而有违生理，对身体造成伤害，则已失运动之宗旨，亦绝非先贤们提倡武术之目的。若只有健身、养身之功能，而失去应用、实战、格斗之内涵，则与舞蹈、体操又有何异，根本不能称之为武术。只有同时具有融会贯通的拳理与拳法、同时俱备有健身、养身、实战、格斗之功能，才称得上是一个健全的武学体系。通备武艺赞：通备长拳、武美雄健、理象会通、艺林正范，岳山八极、开门短拳、七刚三柔、龙翔虎潜。通备武学，慢拉架子快打拳疾发招：慢拉架子：通备大架子（调气运劲），快打拳：抹面拳（劈），青龙拳（挂），飞虎拳（挑），疾发招：十二大招（内场招数），还有一具太淑拳是老先生为西北师大编的,名字为纪念在抗战中的长子而设的。马氏通备是马凤图、马英图两位前辈继承前人所学而推陈出新的。据我所知，他包括以下内容：
1、劈挂拳，是继承了李云标和黄林彪一脉的通备技艺，也是通备拳的主干，后来马英图遇到南皮的传人郭长生，有了交流，完备了一路抹面、二路青龙，并发展出飞虎、太淑（为马凤图先生解放后创编），基本功还是大架子和通备十趟弹腿。
2、八极拳，包括马氏家传的南皮一支练法和后来拜师所得的罗瞳一脉。包括大、小架，六开、八大，八极对接。
3、马凤图与东北名家于伯谦换艺得到东北翻戳拳法，包括武九枝和翻子拳，并在其中溶入了通备的劲法。
4、太祖八斩和螳螂九手
5、六合大枪，是二马在通备奇枪的基础上结合八极六合枪和皖南六合枪的精华凝练而成的精品，共八路。
6、风磨棍，是在劈挂风魔棍的基础上，经马英图、郭长生二人研究，并经过马凤图先生溶入陇上两家天启棍、蒲团棍、纽丝棍、六合枪的精华，参照沧州五十五棍图而创制，为棍中之极品。
7、苗刀，起于天津独流镇，传人有郭长生，任相荣两支，马家之苗刀学于郭长生。任家之刀法近来听说上海裴锡荣先生的传人有人在练。
8、其余如递袍剑等不述。
马氏通备的流传过于保守，只在西北四省传播，我见到的资料有限，包括通备十趟弹腿（体育春秋）、马明达先生的文章（包括马贤达先生在今年武林上的一组八极小架拳照）和《说剑丛稿》，八十年代刊登于武林的署名面龙、克俭（应为张克俭）的《劈挂拳》套路，还有曾经见过一个日本网站，上面有马氏通备的专栏，介绍的很详尽。可惜，以上文章多半是理论和史料的阐述，关于拳法套路很少有介绍，真是让人折腕叹息，据闻马贤达先生早就在日本出了专著，马家传人也早就到俄罗斯开馆授徒，可是为什么国内却迟迟见不到马家武艺的专著？前一段时间，明达先生与吴家做了一番文字之争，可是在吴家已经公开自己本门武艺的时候，马先生却没有作出相应的反应，而是计较名义上的得失，真是让人痛惜，马颖达先生过早的仙逝，让我觉得更有必要对马家进一言：请把中国武艺的真东西公开传下来吧，只要你的东西是好的，就不怕没有知音，至于人世间的事事非非，自有后人评价。
通备武艺训练程序概述
（一）基础拳术：
1、通臂拳：撑、崩、提、挂、斩、拦、横、卡、劈、搠、炮、挑、掸、鞠、拽、扫、点、捋、暗下取火、疾步勾子、掖、搅地龙、肘、撩。
2、查拳：十路弹腿、十路捣捶、十路滑抄、三路滑拳、三路炮拳、四路洪拳、两路腿拳、一母子拳、二路行手、三路飞脚、四路升平、五路关东、六路埋伏、七路梅花、八路连环、九路龙摆尾、十路串拳。
3、太极拳：陈氏太极拳、杨氏太极拳、吴氏太极拳、孙氏太极拳、太极剑
（二）通备拳术：
1、十二打手：缠额手、招风手、单劈手、当头炮、通天炮、火焰钻心、搬拦肘、双掴手、圈拦锤、背后肘、叠手搌、劈山掌。
2、十趟弹腿：一趟顺步、二趟十字、三趟滚劈、四趟棚点、五趟滚肘、六趟麻打、七趟连环、八趟劈挂、九趟穿心、十趟箭弹。
3、单式：单劈手、反劈手、铁扫帚、开门炮、大小跨步、倒发乌雷、搅地龙、鹞子穿林、前劈加横，抄手起脚、反点腿、激步勾子、蹶子脚。
4、通备拳：大架子、十二大蹚子、十二大招、溜脚势、炮锤。
5、劈挂拳：抹面拳、青龙拳、飞虎拳、太淑拳、通备夺罚术。
6、八极拳：八极小架、八极拳、八震拳、八极对接、六肘头、六大开、八大招、八极技击法。
7、翻子拳：站桩翻、萃八翻、健宗翻、轻手翻、六手翻、八手翻、翻子技击法。
8、戳脚：大九枝、八根、鸳鸯腿、戳脚制胜术。
9、螳螂九手：外三手、里三手、上下三手。
10、太祖八斩。
（三）通备器械：
1、刀术：劈挂刀、六合刀、破锋刀、苗刀、飘摇刀、八步连环进手刀。
2、剑术：梯袍剑、宣化剑。
3、棍术：风磨棍、纽丝棍、天奇棍、蒲团棍、乱劈柴棍。
4、枪术：奇枪、六合大枪。
5、鞭杆：五阴、七手、十三法、黄龙鞭杆、吊手鞭杆、缠海鞭杆。
（四）散手格斗：散打、太极推手、短兵格斗、长兵格斗、自卫术、擒拿术。
（五）养身功法：养身功、益精强力功。
（六）教养课目：现代中国语，武术概论，武术各论（纪效新书、手臂录、耕余剩技），中国武术历史。
李云标（1812-1868）中年时客居京都，曾做过五营八旗总教习，名噪京师，肖合成年幼即习劈挂拳，功夫可谓炉火纯青，因其轻功尤为出众，故称“飞身肖”。李、肖之后又有黄林彪、王正谊、于保麟。
黄林彪（1831-1907），体掀健壮，才思捷敏，武艺精深，人颂浑号“盖南京”，“黄六爷”，他是李、肖二位大师的艺业继承者，晚年收马凤图、马英图兄弟为徒授艺。
马凤图（1888-1973），是通备拳艺的继承者和开拓者，凤图先生曾任甘肃、青海两省国术副馆长，建国后任甘肃省武协主席等职。他对当时流传于我国北方的劈挂，八极、翻子、戳脚、形意、螳螂等拳种都有精深的研究，他在为官之后，遍访各派种师，取诸家之长冶于一炉，丰富了通备拳艺的技法。在通备拳艺的发展史上贡献最大者莫过于风图先生了。老师马凤图，大师黄林彪学习劈挂拳，大师吴世科学习八极拳，大师郝鸣九学习翻子拳与马氏通备武艺所创。马凤图居兰州1940年，以“盐山劈挂”与“罗疃八极”为核心，创始“马氏通备武学”，一生培养造就了大批弟子，广布大西北五省，规模相当庞大。
马英图（1898-1956），建国前任中央国术馆武术科长，其素以心狠手毒著称，人称“马狠子”，他与其胞兄风图都是劈挂拳一代宗师。继马氏四杰之后又有子颖达、贤达、令达、明达和徒弟王桂林、沙子香、王天鹏、罗文源、马承智等继承了劈挂拳之精粹。这一支劈挂拳经马凤图、马英图传播后在甘肃及西北诸省流传最广。
通备拳在拳法实战中要遵循理（拳理）象（拳势）会通，体用（技击）或理象会通（拳理与形式），体用兼备（健身与实战）具备的原则。其招法要则和套路内容无论如何庞杂，都要求“一以贯之”。拳法练习历来有注重“慢拉架子，快打拳，疾发招”的说法。“通”：大通大备，通神达化。“备”：备万贯一，无所不备之意也。拳法实战中要遵循理（拳理）象（拳势）会通，体用（技击）具备的原则。「通备」不是一项拳种，而是一个汲取各家之长加以整合熔铸，所形成之内容宏博、结构严整的武学体系。因以「文通武备」及「理象会通，体用俱备；通神达化，备万贯一」为修学的宗旨及所崇尚的一种境界，故名「通备」。因其理论及技术体系内容完整严谨，故称「武学」。对通备学人而言，武术不仅是一门技艺，而且是一门学问。所谓「理象会通」，「理」是指理论、拳理、指导之理念；「象」是指形式、方法、手段，即指拳法。若只有内在的理论而无外在之形式招法配合，则终究沦为空谈；只有外在的形式招法而无内在理论为基础，则如同无根之木，难以立足。所谓「体用俱备」，「体」是指健身、健体、养身；「用」是指应用、实战、格斗。若只为追求实战格斗之目地，而不能达到健身、养身之功能，甚而有违生理，对身体造成伤害，则已失运动之宗旨，亦绝非先贤们提倡武术之目的。若只有健身、养身之功能，而失去应用、实战、格斗之内涵，则与舞蹈、体操又有何异，根本不能称之为武术。只有同时具有融会贯通的拳理与拳法、同时俱备有健身、养身、实战、格斗之功能，才称得上是一个健全的武学体系。通备武艺赞：通备长拳、武美雄健、理象会通、艺林正范，岳山八极、开门短拳、七刚三柔、龙翔虎潜。通备武学，慢拉架子快打拳疾发招：慢拉架子：通备大架子（调气运劲），快打拳：抹面拳（劈），青龙拳（挂），飞虎拳（挑），疾发招：十二大招（内场招数），还有一具太淑拳是老先生为西北师大编的,名字为纪念在抗战中的长子而设的。马氏通备是马凤图、马英图两位前辈继承前人所学而推陈出新的。据我所知，他包括以下内容：
1、劈挂拳，是继承了李云标和黄林彪一脉的通备技艺，也是通备拳的主干，后来马英图遇到南皮的传人郭长生，有了交流，完备了一路抹面、二路青龙，并发展出飞虎、太淑（为马凤图先生解放后创编），基本功还是大架子和通备十趟弹腿。
2、八极拳，包括马氏家传的南皮一支练法和后来拜师所得的罗瞳一脉。包括大、小架，六开、八大，八极对接。
3、马凤图与东北名家于伯谦换艺得到东北翻戳拳法，包括武九枝和翻子拳，并在其中溶入了通备的劲法。
4、太祖八斩和螳螂九手
5、六合大枪，是二马在通备奇枪的基础上结合八极六合枪和皖南六合枪的精华凝练而成的精品，共八路。
6、风磨棍，是在劈挂风魔棍的基础上，经马英图、郭长生二人研究，并经过马凤图先生溶入陇上两家天启棍、蒲团棍、纽丝棍、六合枪的精华，参照沧州五十五棍图而创制，为棍中之极品。
7、苗刀，起于天津独流镇，传人有郭长生，任相荣两支，马家之苗刀学于郭长生。任家之刀法近来听说上海裴锡荣先生的传人有人在练。
8、其余如递袍剑等不述。
马氏通备的流传过于保守，只在西北四省传播，我见到的资料有限，包括通备十趟弹腿（体育春秋）、马明达先生的文章（包括马贤达先生在今年武林上的一组八极小架拳照）和《说剑丛稿》，八十年代刊登于武林的署名面龙、克俭（应为张克俭）的《劈挂拳》套路，还有曾经见过一个日本网站，上面有马氏通备的专栏，介绍的很详尽。可惜，以上文章多半是理论和史料的阐述，关于拳法套路很少有介绍，真是让人折腕叹息，据闻马贤达先生早就在日本出了专著，马家传人也早就到俄罗斯开馆授徒，可是为什么国内却迟迟见不到马家武艺的专著？前一段时间，明达先生与吴家做了一番文字之争，可是在吴家已经公开自己本门武艺的时候，马先生却没有作出相应的反应，而是计较名义上的得失，真是让人痛惜，马颖达先生过早的仙逝，让我觉得更有必要对马家进一言：请把中国武艺的真东西公开传下来吧，只要你的东西是好的，就不怕没有知音，至于人世间的事事非非，自有后人评价。
通备武艺训练程序概述
（一）基础拳术：
1、通臂拳：撑、崩、提、挂、斩、拦、横、卡、劈、搠、炮、挑、掸、鞠、拽、扫、点、捋、暗下取火、疾步勾子、掖、搅地龙、肘、撩。
2、查拳：十路弹腿、十路捣捶、十路滑抄、三路滑拳、三路炮拳、四路洪拳、两路腿拳、一母子拳、二路行手、三路飞脚、四路升平、五路关东、六路埋伏、七路梅花、八路连环、九路龙摆尾、十路串拳。
3、太极拳：陈氏太极拳、杨氏太极拳、吴氏太极拳、孙氏太极拳、太极剑
（二）通备拳术：
1、十二打手：缠额手、招风手、单劈手、当头炮、通天炮、火焰钻心、搬拦肘、双掴手、圈拦锤、背后肘、叠手搌、劈山掌。
2、十趟弹腿：一趟顺步、二趟十字、三趟滚劈、四趟棚点、五趟滚肘、六趟麻打、七趟连环、八趟劈挂、九趟穿心、十趟箭弹。
3、单式：单劈手、反劈手、铁扫帚、开门炮、大小跨步、倒发乌雷、搅地龙、鹞子穿林、前劈加横，抄手起脚、反点腿、激步勾子、蹶子脚。
4、通备拳：大架子、十二大蹚子、十二大招、溜脚势、炮锤。
5、劈挂拳：抹面拳、青龙拳、飞虎拳、太淑拳、通备夺罚术。
6、八极拳：八极小架、八极拳、八震拳、八极对接、六肘头、六大开、八大招、八极技击法。
7、翻子拳：站桩翻、萃八翻、健宗翻、轻手翻、六手翻、八手翻、翻子技击法。
8、戳脚：大九枝、八根、鸳鸯腿、戳脚制胜术。
9、螳螂九手：外三手、里三手、上下三手。
10、太祖八斩。
（三）通备器械：
1、刀术：劈挂刀、六合刀、破锋刀、苗刀、飘摇刀、八步连环进手刀。
2、剑术：梯袍剑、宣化剑。
3、棍术：风磨棍、纽丝棍、天奇棍、蒲团棍、乱劈柴棍。
4、枪术：奇枪、六合大枪。
5、鞭杆：五阴、七手、十三法、黄龙鞭杆、吊手鞭杆、缠海鞭杆。
（四）散手格斗：散打、太极推手、短兵格斗、长兵格斗、自卫术、擒拿术。
（五）养身功法：养身功、益精强力功。
（六）教养课目：现代中国语，武术概论，武术各论（纪效新书、手臂录、耕余剩技），中国武术历史。
Ma-Fengtu (1888-1973), diğer adıyla Ma-Jianyi. Müslüman. Hebei eyaleti Cangzhou şehri Yangshiqiao (günümüzde Mencun Müslüman özer bölgesi) köyünden. Çocuk yaşlarda Wushu' ya başladı, dedesi Ma-Jieyuan ve babası Ma-Huatang' dan Piguaquan ve Shuaijiao stillerinde eğitim aldı. Daha sonra dayısı Wu-Maotang ve Mencun köyünden Wu-Shike ustadan Wu ailesi Bajiquan stilini öğrendi. 1899 yılında, Yanshan’ lı usta Huang-Linbiao’ dan Tongbei Daijazi, 12 Datangzi, Momian-Pigua, Qinglong-Pigua el stilleri ile Liuheqiang, Shuangshoudao, Xuanhuajian gibi silah stillerinde eğitim aldı. Huang-Linbiao, Li-Yunbiao ve Xiao-Hecheng ustadan sonra Tongbei eğitimini şekillendirenlerdendi. 1909 yılında, Tianjin Beiyang öğretmen fakültesine girdi. 1910 yılında, Ye-Yunbiao gibi ustalar ile birlikte “Çin savaşçı birliği” ni kurdu ve birlik başkan yardımcılığı görevinde bulundu. 1912 yılında, Bajiquan stili kardeşi Han-Huiqing ile birlikte Dongbei bölgesine gitti. Shenyang’ da Fengtiansanlao yani Hao-Mingjiu, Hu-Fengsan, Yang-Junfeng ve Shandong’ lu Tanglanquan ustası Cheng-Dongge ile çalışmalarda bulundu. Hu ve Hao ustadan Fanzi ile Chuojiao stillerini, Cheng ustadan Tanglangjiushou ile Bazhao stillerini öğrendi. Ma-Fengtu’ da karşılında ise Pigua, Baji, Liuheqiang, Tongbeijian gibi stilleri öğretti. 1920 yılında, büyük oğlu Ma-Guangda ile birlikte Henan’ da Feng-Yuxiang’ ın ordusuna katıldı. 1924 yılında, Zhang-Jiakou ile Zhang-Zhijiang’ ın kurduğu Feng bölümü yeni Wushu birliğinde Feng bölümü “Beyaz bıçak” savaş sanatı araştırma merkezinde görev yaptı ve “Beyaz bıçak savaş sanatı eğtimi” isimli kitabını ve daha sonra kardeşi Ma-Yingtu ile birlikte Fengmogun, Pofengbadao ve Pigua’ nın 3.formu Feihuquan’ ın kitabını yazdı. 1926 yılında, Çin kuzey-batı ordusuna girdi, orduda politik görevde bulundu.
1933 ile 1935 yılları arasında, Gansu ile Qinghai Wushu enstitülerini kurdu ve başkan yardımcısı görevlerinde bulundu. Japon istilası sırasında, politik nedenlerden dolayı Wushu ve Çin tıbbı araştırmalarından bir süre uzak kaldı. 1940 yılında Lanzhou’ da, Yanshan bölgesi Pigua ile Luotuan bölgesi Baji stilleri özünde, Mashi-Tongbei-Wuxue (Ma ailesi Tongbei eğitimini) kurdu. Sayısız öğrenci yetiştirerek kuzey-batı Çin’ in 5 eyaletinde stilini yaygınlaştırdı. 1945 yılında, kuzey-batı öğretmen fakültesinde yardımcı profesör görevinde bulundu. Ve bu arada Pigua’ ın 4.formu Taishuquan’ ın kitabını yazdı. Huang-Linbiao’ dan miras kalan Piguaquan stili, Mecnun ve Luotuan bölgelerinin Bajiquan ile Liuheqiang stilleri, Hao-Mingjiu’ nun Fanzi ile Chuojiao stilleri, kuzey-batı Çin bölgelerine ait Gunshu ile Biangan stilleri “Tongbeijing” i oluşturur ve Tongbeimen’ in el ve silah eğitimi dizisidir. Ma-Fengtu’ nun büyük oğlu Ma-Guangda, Feng-Yuxiang’ ın Shouqiang takımında görevliyken, Japonların Çin seddine saldırıları sırasında şehit oldu. Ma-Fengtu’ nun diğer 4 oğlu yani Mashisijie ise; Ma-Yingda 2000 yılında hayata veda etti, Ma-Xianda ulusal Wushu kontrol merkezi başkan yardımcılığı görevinde, Ma-Lingda Lanzhou’ da öğrenci yetiştirmekte, Ma-Mingda ise tarih profesörüdür. Eğittiği önemli öğrencileri; Wang-Guilin, Sha-Zixiang, Wang-Tianpeng, Bian-Gu, Luo-Wenyuan, Wang-Zilan, Shi-Lin, Fang-Xueli, Liang-Zhenxiang vb.
1933 ile 1935 yılları arasında, Gansu ile Qinghai Wushu enstitülerini kurdu ve başkan yardımcısı görevlerinde bulundu. Japon istilası sırasında, politik nedenlerden dolayı Wushu ve Çin tıbbı araştırmalarından bir süre uzak kaldı. 1940 yılında Lanzhou’ da, Yanshan bölgesi Pigua ile Luotuan bölgesi Baji stilleri özünde, Mashi-Tongbei-Wuxue (Ma ailesi Tongbei eğitimini) kurdu. Sayısız öğrenci yetiştirerek kuzey-batı Çin’ in 5 eyaletinde stilini yaygınlaştırdı. 1945 yılında, kuzey-batı öğretmen fakültesinde yardımcı profesör görevinde bulundu. Ve bu arada Pigua’ ın 4.formu Taishuquan’ ın kitabını yazdı. Huang-Linbiao’ dan miras kalan Piguaquan stili, Mecnun ve Luotuan bölgelerinin Bajiquan ile Liuheqiang stilleri, Hao-Mingjiu’ nun Fanzi ile Chuojiao stilleri, kuzey-batı Çin bölgelerine ait Gunshu ile Biangan stilleri “Tongbeijing” i oluşturur ve Tongbeimen’ in el ve silah eğitimi dizisidir. Ma-Fengtu’ nun büyük oğlu Ma-Guangda, Feng-Yuxiang’ ın Shouqiang takımında görevliyken, Japonların Çin seddine saldırıları sırasında şehit oldu. Ma-Fengtu’ nun diğer 4 oğlu yani Mashisijie ise; Ma-Yingda 2000 yılında hayata veda etti, Ma-Xianda ulusal Wushu kontrol merkezi başkan yardımcılığı görevinde, Ma-Lingda Lanzhou’ da öğrenci yetiştirmekte, Ma-Mingda ise tarih profesörüdür. Eğittiği önemli öğrencileri; Wang-Guilin, Sha-Zixiang, Wang-Tianpeng, Bian-Gu, Luo-Wenyuan, Wang-Zilan, Shi-Lin, Fang-Xueli, Liang-Zhenxiang vb.
1933年至1935年之间，创办了甘肃省国术馆和青海省国术馆，曾兼任两馆副馆长。抗战爆发后基本脱离政界，专心研讨武术及中医。马凤图先生客居大西北40年，以“盐山劈挂”与“罗疃八极”为核心，创立“马氏通备武学”，一生培养造就了大批弟子，其中入室弟子如王天鹏、罗文源、刘靖国、边仙桥、邸世礼、王伯温、方学礼、魏毓明、管其泰、徐雨辰、候瑞盛、马颖达、马贤达、马令达、马明达等，传播弥漫大西北五省，规模相当庞大。1933年至1935年之间，创办了甘肃省国术馆和青海省国术馆，曾兼任两馆副馆长。抗战爆发后基本脱离政界，专心研讨武术及中医。1945年以后任西北师院体育系兼职副教授，期间为教课之需，创编了后来被列为劈挂拳第四路的“太淑拳”。马凤图继承了黄林彪所传之劈挂拳等艺，又继承了孟村、罗疃两支八极拳及罗疃系统的六合大枪，又通过郝鸣九等学得徐兆熊系统的翻子、戳脚等艺，后来又采撷了西北地区的棍法及鞭杆法之萃要，通过多年的潜心研究和融汇熔铸，终于形成了以“通备劲”为核心的通备门拳械系列。马凤图先生的功绩，永载中华武术史册。马凤图先生是劈挂、八极闯天下的代表人物。马凤图先生层次极高，是黄林彪、张景星二位宗师的晚年弟子，所以对劈挂、八极的诠释是极为高深透彻的。马凤图晚年客居西北，经过他数十年的传习推广，以“通备劲”为特征的劈挂，八极，翻子，戳脚等全套拳法，以及奇枪，风磨棍，劈挂刀，剃袍剑，缠海鞭杆等器械套路，已广泛的流行于西北诸省，成为解放以后西北诸省参加全国性武术活动的代表性拳种套路。马凤图一生授徒甚多，长子马广达得艺最精，尤以刀法见长，曾任冯玉祥手枪队队长等职，长城抗战之役中以身殉国。马凤图的四个儿子在武术界被推誉为“马氏四杰”。长子马颖达已去世；次子马贤达曾任国家武术管理中心副主任；三子马令达久居兰州，培养了众多学生；四子马明达是历史学教授，也是知名的武术家。有代表性的门徒有王桂林、沙子香、王天鹏、边固、刘仁、罗文源、王子兰、石麟、方学礼、梁振祥等。
Ma-Yingtu (1898-1956), diğer adıyla Ma-Jianxun. Müslüman. Hebei eyaleti Cangzhou şehri Yangshiqiao (günümüzde Mencun Müslüman özer bölgesi) köyünden. Çocuk yaşlarda dedesi Ma-Jieyuan, babası Ma-Huatang ve ağabeyi Ma-Fengtu’ dan Pigua ile Baji stillerinde eğitim aldı. 1904 yılında, Yangshiqiao köyünden ayrılarak Baji’ nin ruhsal yeri Luotuan’ da Zhang-Jingxing’ den Bajiquan, Liudakai, Badazhao ve Liuhedaqiang gibi stilleri öğrendi. 8 yaşında Zhang-Jingxing, Zhang-Yuheng, Han-Huiqing, Ma-Fengtu ve Huang-Sihai' in sayesinde Bajiquan stilinde ilerledi. 1910 yılında 12 yaşında, Tianjin şehri Çin savaşçı birliğinde Bajiquan stilinde gösteri yaptı ve ilahi mızrak lakaplı büyük usta Li-Shuwen' in takdirini kazanarak şimşek el anlamına gelen Shandian-Shou ve kurt Ma anlamına gelen Ma-Langzi isimleriyle onurlandırıldı. 1923 yılında, Feng ordusu generali Li-Jinglin' in bölümü Langfangdazhan (koridor savaşı) ve ordu subayı Zhang-Zhijiang' ın Cang şehri Wushu bölümü Yongsidui (kahraman ölüm takımı)' de Dadao takımında ve general Feng-Yuxiang' ın ordusunda Dao kılıç hakemi ve öğretmenliği görevlerinde bulundu. 1927 yılında Nanjing' e döndü, Zhang-Zhijiang ile birlikte Çin merkezi Wushu enstitüsü ve Xibei ordusu Wushu enstitüsünün kuruluşlarında yer aldı. 1928 yılında Çin merkezi Wushu enstitüsü kurulduktan sonra, Shaolin bölüm başkanlığına seçildi. Birinci Wushu imtihanında imtihan kurallarını oluşturdu, Sanshou ve Changduanbing bölümlerinde en iyi kişi seçildi.
Çin merkezi Wushu enstitüsü’ deyken öğrenci arkadaşları Wei-Hongbin ve Zhao-Ronglin’ e Piguazhang öğretti. Wei-Hongbin ile ağabeyi Wei-Hongen 1937 yılından sonra kraliyet adasında, Zhao-Ronglin ise Huang-Pu ordusunda okul subayı olarak görev yaptılar, yeni Çin devletinin kurulmasından sonra köylülerin yanında yer aldılar. 1949 yılında, Sui-Fuzuo bölümündeyken Beijing’ de hastalandı. Gansu eyaleti Jingchuan’ da köylülerin yanında yer aldı. Ma usta Baji, Pigua, Fanzi, Chuojiao, Shuangshoudao, kılıç, sopa, güreş, halter, eskrim, at üstünde okçuluk gibi sanatlarda eksperdi. Eğittiği önemli öğrencileri; Li-Yuanzhi, He-Fusheng, Jiang-Haoquan, Ma-Chengzhi, Niu-Zenghua, Cao-Yanhai vb.
马英图（1898-1956）字健勋，“闪电手”“马狠子”，沧州东南乡杨石桥回族人，职业武师。幼随父亲马捷元与兄马凤图练习劈挂、八极。马童年时即体魄雄强，勇健之名扬于乡里。1904年，杨石桥离八极圣地罗疃仅3、4华里，兄弟二人遂成为张景星先生的弟子，习八极拳内招“六大开”，“八大招”及六合大枪等，成为张之晚年入室第子。8岁的马英图深得张景星的公偏爱及师兄张玉衡、韩会清、马凤图指点，同时得老师父黄四海先生点拨，八极拳进步神速。1910年12岁时在天津中华武士会表演八极拳，得到“神枪”李书文的称赞，李夸赞到：“这楞小子打出点顶拔劲来了将来能是把好手”，后果真被李言中。马英图功力奇大，性如霹雳，喜较技，擅搏击，出手快且狠，故有“闪电手”“马狠子”之誉。1923年，冯军与奉系李景林部“廊坊大战”，马英图受冯军前敌总司令张之江之命率主要由沧县武术健儿组成之敢死队，持大刀短枪为全军开路，攻克天津，受冯玉祥嘉奖。1927年，张之江赴南京创办中央国术研究馆，马以西北军官身份同往，为武术馆开创者之一。1928年，中央国术馆正式成立，马任少林门门长，随即筹备第一次全国国术考试，为制定国考规则，内部举行散手和长短器械对抗赛，马连挫名手，被誉为国术馆实力派之代表人物。
在中央国术馆，徒侄魏鸿滨、赵荣林得其传授劈挂掌，魏鸿滨与兄魏鸿恩1937年后落秦皇岛，赵荣林担任黄埔军校教官，新中国成立后返文安老家务农。1949年随傅作义部于北京起义，后因病退伍，在甘肃省泾川县务农。马英图先生性格刚烈豪爽，他教导过的后学无不感念之。马擅八极、劈挂、翻子、戳脚等艺，器械善双手刀、剑法及棍法，摔跤、举重、劈刺，骑射亦受众人推崇。他最重实用技艺，长短拳法，刚柔劲道兼用，故战多取胜。有代表性的门徒有李元智、何福生、蒋浩泉、马承智、牛增华、曹晏海等。
Ma-Yingda (1930-2000), müslüman. Hebei eyaleti Cangzhou şehri Yangshiqiao (günümüzde Mencun Müslüman özer bölgesi) köyünden. Çocuk yaşlarda babası Ma-Fengtu' dan Tongbei, Pigua, Baji stillerinde eğitim aldı. 1949 yılında, Çin devriminden sonra Çin ordusuna girdi ve ordudayken Xinjiang' a gitti. Daha sonra Xibei öğretmen fakültesi beden eğitimi bölümüne öğrenci oldu. 1952 yılında, Gansu eyaleti halk sporları şampiyonasında Duanbing şampiyonu oldu. 1953 yılları Xibei bölgesi Wushu yarışmalarında yine Duanbing bölümünde şampiyon oldu. Aynı yılın sonbaharında, Xibei bölgesi ile Tianjin’ de yapılan ulusal yarışmalarda en teknik sporcu seçildi. Kardeşi Ma-Xianda ile birlikte Çin’ in film gösterilerinde bulundu. 1955 yılında Lanzhou şehri beden eğitimi spor komitesi üyeliği görevinde bulundu, Tongbei’ in özünde Fanzi, Chuojiao, Daqiang, Biangan, boks, eskrim, halter gibi dallarda eksperdi. 20 ile 50’ li yıllarda Çin’ in en iyi sporsu antrenörüydü. 60 ile 80’ li yıllarda Gansu eyaletinde Wushu antrenörü, ulusal yarışmalarda takım kaptanı oldu. Gansu eyaleti Wushu birliğinde başkan yardımcılığı görevinde bulundu. Eğittiği önemli öğrencileri; Zhang-Kejian, Wang-Degong vb.
马颖达(1930-2000)，字孟沧，回族，沧县杨石桥村（今属孟村回族自治县）人。自幼从父马凤图习武，全面地继承了劈挂拳、八极拳、翻子拳、戳脚和大枪、奇枪等通备拳械武艺，拳击、击剑和举重等项目在体育界亦有声望。1949年高中毕业后，入中国人民解放军第一兵团财经学校，随军入新疆。复员后入西北师院体育系学习。20世纪50年代曾是我国培训第一批苏联举重运动员的教练。1952年，参加甘肃省民族形式体育大会，获短兵冠军。1953年获西北地区武术比赛短兵冠军。同年秋代表西北地区参加在天津举行的全国民族形式体育表演大会，其技法独特，为大会所重视。中国首部大型彩色纪录片《1953年民族形式体育表演大会》，纪录了他与其弟马贤达一场争夺的精彩场面。1955年始在兰州市体委任职，并以中医师为业。60至80年代，多次出任甘肃省武术教练，带队参加全国比赛。曾任甘肃省武协副主席。马颖达一生授徒众多，其中以张克检、王德功和郭乃辉等得艺最精。
Ma-Xianda (1932 --), müslüman. Hebei eyaleti Cangzhou şehrinden. Çocuk yaşlarda babası Ma-Fengtu' dan Piguaquan, Bajiquan, Fanziquan stillerinde eğitim aldı. 1954 yıında Tianjin' de Hebei öğretmen fakültesi beden eğitimi bölümünden mezun oldu. 8 yıl Shaanxi öğretmen fakültesi beden eğitimi bölümünde öğretmenlik yaptı. 1962 yılında, Shaanxi öğretmen fakültesi beden eğitimi bölümünde görev aldı. Xian spor akademisinde Tongbei Pigua, Baji, Fanzi, Gunfa, Biangan ve Duanbing stillerinin eğitimini verdi. 1980 yılında, Ulusal spor komitesinin görevlendirmesiyle Hong-Kong film firması tarafından çekilen ve baş rolünü Li-Lianjie (Jet-Li)' nin oynadığı filmde Wushu antrenörü ve Wushu sanat yönetmeni olarak görev aldı. 1981 yılında, Çin büyük ansiklopedisinin spor fasiküllerini yazdı ve başkan yardımcılığı görevinde bulundu. 1983 yılında, Nanchang kongresinin aldığı karar neticesinde, Çin ulusal Wushu gösteri ve müsabaka yarışmalarında baş hakem görevlerine atandı. Çin ulusal spor komitesi tarafından 10 büyük ustadan biri ilan edildi ve Tongbei-Piguaquan ile Tongbei-Fanziquan stilleri eğitim sınıflarında görev yaptı. 1985 yılında Çin ve diğer yabancı ülkeler dostluk birliği tarafından Japonya' ya, Çin Wushu temsilcisi olarak gönderildi. Japon Budo dergisinde “Çin’ in önde gelen birinci Wushu’ cusu” ilan edildi. Daha sonra “Shaolin-Wushu Da-Mo jenerasyonu”, “Wushu temel çalışması”, “Dadao-Wangwu”, “Tongbeiquan”, “Çin Duanbing’ i”, Çin Wushu ansiklpedisi” gibi kitaplar yazdı. 1995 yılında Çin ulusal Wushu sporu kontrol merkezi tarafından, Çin' in 10 büyük Wushu profesöründen biri olarak ilan edildi. 1998 yılında yine Çin ulusal Wushu sporu kontrol merkezi tarafından, en yüksek Wushu seviyesi olan 9. Duan' a yükseltildi. Ma-Xianda aynı zamanda; Çin halkı ve Çin devleti spor birliklerinde birlik üyeliği, Çin beden eğitimi geliştirme ve araştırma birliği komite üyeliği, Shanxi eyaleti beden eğitimi komitesi başkan yardımcılığı, halk dinleri birliği başkan yardımcılığı, Çin Wushu birliği 5. dönem başkan yardımcılığı, Shanxi eyaleti Wushu birliği başkanı, Shanxi eyaleti Jijian birliği başkanı, Shanxi eyaleti beden eğitimi, kültür ve tarih çalışma komitesi üyeliği görevlerinde bulunmaktadır.
Öğrencileri arasında; Ma-Yue, Ma-Lun, Qu-Yulin, Kobayashi Masanori vb bulunmaktadır.
马贤达，生于1932年，回族，教授，祖籍河北省沧州市幼随父亲马凤图习劈挂拳、八极拳、翻子拳等艺。1952年获民族形式大会武术散手中量级冠军、短兵冠军；1953年秋又获全国短兵冠军。1954年毕业于天津河北师院体育系，曾在陕西师大体育系执教8年，成绩卓著，多次作过全市和全省大专院校的公开教学，成为我省体育战线上的佼佼者。1962年，院系调整，马贤达随同陕西师大体育系并入院出任武水重研究室负责人。他在校执教时期，全国武术界视西安体院为通备劈挂、翻子、八极以及各类棍法、鞭杆、短兵之重镇。1980年，马贤达在国家体委的推荐下参加了香港影业公司选聘拍摄电影《少林寺》武打演员和教练的选拔，他被选中担任教练组和领导小组组长。1981年，出任《中国大百科全书体育卷》武术分支系科的编写工作，任分支系科副主编。1983年，出任在南昌举行的“全国武术表演观摩暨全国散手比赛”总评议长和散手总裁判长，出色的完成了任务，这是在全国大赛中身兼二职的唯一一例。国家体委举办了具有历史意义的“十大拳师讲课”，进一步培训全国所有国家级裁判员和各省市选送的部分国家一级裁判员，训练班近百人，各体育院校的骨干教师、专业队主力教练以及活跃在国内武坛的助理裁判等，均与会学习。“十大拳师”承担十二个拳种课题的讲授，其中马贤达承担《通备劈挂拳》和《通备翻子拳》两个课题的讲授。1985年首日本国之遥，由中国对外友好协会组成“中国武术代表团”他出任副团长，并作了表演，日本国的《武道》杂志称马贤达为“现在中国武术第一人者”。其著述主要有：先后发表《少林武术非达摩所传》等40余篇学术论文《武术基础练习（一）》；《大刀王五传奇，长篇小说后改为电影剧本》；《通备拳，日文版》；《中国短兵》；主编《中国武术大辞典》等。1995年被国家武术运动管理中心和中国武术协会评为，中国当代十大武术名教授。1998年，由国家武术运动管理中心评为段位制最高段位，九段。在从事武术专业以外，马贤达历任：中华全国体育总会两届委员；中国体育发展研究会委员；陕西省体委副主任；陕西省体育总会常务副主任；陕西省政协五届委员、主席团成员，六届、七届常委兼任文卫体专门委员会副主任，民族宗教专门委员会副主任；中国武协第五届委员会副主席；陕西省武协主席，陕西省击剑协会主席，陕西省残疾人体协主席，陕西省体育文史工作委员会主任等职。有代表性的门徒有马越、马仑、曲玉林、张幼杰、李唐、陈照明、小林正典等。
Ma-Lingda (1936 --), müslüman. Hebei eyaleti Cangzhou şehrinden. Lanzhou spor akademisinden mezun. Çocuk yaşlarda babası Ma-Fengtu' dan Piguaquan, Bajiquan, Fanziquan stillerinde eğitim aldı. 1953 yılında, Gansu eyaleti Lanzhou şehri Wushu yarışmalarında şampiyon oldu ve Xibei bölgesinde yapılan Wushu sporu gösterilerinde Gansu eyaletini temsil etti. 1957 yılında, düzenlenen Wushu Duanbing yarışmalarında, bütün eyaletlerden katılan sporcular arasından şampiyon oldu. Çin ulusal Spor komitesinin düzenlediği 1. Duanbing antrenör eğitim sınıfına katıldı. 1958 yılında, Lanzhou şehri Jijian takım antrenörlüğüne getirildi ve bütün eyaletler arası yarışmalarda Peijian dalında birinci, 1. Çin spor oyunlarında Huajian dalında sekizinci oldu. 1959 yılında, Lanzhou şehri Wushu, Jijian, Quanji, Sanda bölümlerinde bütün eyaletler arası yarışmalarda birinci oldu. 1973 yılında Gansu eyaleti Jijian takımı baş antrenörlüğüne getirildi. Takımından Yang-Shubin, 3. Çin spor oyunlarında ulusal takıma girdi. 1986 yılından 1996 yılına kadar Lanzhou şehri beden eğitimi merkezi müsabık eğitimi bölüm başkanlığı, Lanzhou şehri beden eğitimi birliği genel sekreter yardımcılığı, 1994 yılında kurulan Gansu eyaleti döğüş sporları okulu ve Gansu eyaleti Baoan eğitim okulunda başkan yardımcılığı görevlerinde bulundu. 1982 yılında, Çin Wushu-Sanda araştırma birliğine katıldı. Öğrencileri Yang-Tiancheng ve Wei-Binjiu, Sanda yarışmalarında ikinci oldu. 1983 yılında, bütün Çin Wushu yarışmalarında hakem seçildi. Öğrencisi Sun-Yuxiang, Sanda yarışmalarında birinci oldu. 40 yıllık çalışmanın sonunda Wushu, Sanda, Duanbing, Jijian bölümlerinde en iyi sporcuları yetiştirdi. 1986 yılında, bütün Çin' in en iyi hakemi ve 1989 yılında bütün Çin' in en iyi antrenörü ünvanı ile ödüllendirildi. 1996 yılında, Wushu hakemliğinde ulusal sınıf olarak onurlandırıldı. Gansu Wushu birliği başkan yardımcılığı, Gansu boks ve halter birliği başkan yardımcılığı ve çeşitli birimlerde yöneticilik görevlerinde bulundu. Öğrencileri arasında; Yang-Tiancheng, Wei-Binjiu, Sun-Yuxiang, Zhang-Xigui vb. bulunmaktadır.
马令达，回族，生于1936年，河北沧州人，原兰州体院毕业。幼随父亲马凤图习劈挂拳、八极拳、翻子拳等艺。1953年参加甘肃省兰州市武术比赛获奖并代表甘肃省参加西北区民族形式体育运动会武术表演。1957年因在全省武术短兵比赛中获个人第一名被省、市体委选送国家体委参加全国第一届击剑教练员培训班。1958年担任兰州市击剑队教练兼运动员参加全省比赛获佩剑第一名，并被任命为甘肃省击剑队教练员，参加第一届全运会培养运动员获花剑第八名，1959年以来多次带兰州市武术、击剑、拳击、散打在全省比赛中多次获团体第一及个人多项第一名的好成绩。1973年担任甘肃省击剑队主教练，参加全国第三届全运会，队员杨树滨选入国家集训队。1986年至1996年任兰州市体育中心竞训部部长，期间兼任兰州市体育总会副秘书长，1994年创建甘肃省博击运动学校和甘肃省保安培训党校并兼任副校长。多年从事武术散打教学工作，培养了大批武术爱好者，为体育院校及运动队输送了有用人才，1982年两次参加全国武术散打研讨会。1983年以来曾多次担任全国武术散打裁判及调研工作。在担任武术散打教练期间所教学生杨天成、魏斌久在1982年全国散打比赛中取得两个级别第二名的好成绩。1983年学生孙玉祥获全国散打比赛并列第一名。先生参加体育工作近四十年，为甘肃培养了大批武术、散打、短兵、击剑优秀运动员及爱好者。并在全省及全国比赛中取得好成绩，是甘肃省拳击、散打、短兵、击剑运动项目的开 创者。1986年被评为全国优秀裁判员，1989年评为全国武术优秀教练员、多次评为省、市体育先进个人。1996年被授于国家级荣誉武术裁判。先生对国内外的武术产生一定的影响。现担任甘肃省武协副主席、甘肃省拳击、举重协会常委副主席、兰州市武协主席、甘肃省慈善总全民族扶贫协会理事长。有代表性的门徒有周建睿、杨树滨、杨天成、魏斌久、孙玉祥。
Ma-Mingda (1943 --), müslüman. Ünlü tarih bilimcisi. Gansu eyaleti Lanzhou şehrinde dünyaya geldi. Çocuk yaşlarda babası Ma-Fengtu' dan Piguaquan, Bajiquan, Fanziquan stillerinde eğitim aldı. 1959 yılında Gansu eyaleti gençler yarışmalarında şampiyon oldu. 1967 yılında Gansu öğretmen fakültesinden mezun oldu. 1993 yılında Guangdong eyaleti Guangzhou şehri Jinan üniversitesi tarih bölümü profesörlüğüne atandı. Çin kültürü ve tarihi, halk tarihi, Yuan, Ming ve Qing hanedanlıkları tarihlerinde önemli araştırmaları bulunmaktadır. Çin Wushu ansiklopedisi, Çin müslümanları ansiklopedisi gibi değerli kitaplar yazmıştır. Çin' in eski tarihi, halk tarihi ve Wushu tarihi ile teori ve kültürüyle ilgili yüz civarında kitabı vardır. Günümüzde, Guangdong eyaleti Guangzhou şehri Jinan üniversitesi tarih profesörü, Huanan öğretmen fakültesi spor bilimleri üniversitesinde profesör, Xibei milletleri üniversitesinde tarih profesörü, Guangdong eyaleti Wushu kültürü araştırma birliği başkanı, Guangdong Bruce Lee araştırma birliği başkanı görevlerinde bulunmaktadır. Ma-Mingda, Çin Wushu ailesinden ve babası Ma-Fengtu ile amcası Ma-Yingtu’ nun Japon savaşı döneminde Xibei ordusunun Dadao takımı ile Kunzhong eğitimini en iyi anlatan kişidir. Ağabeyleri Ma-Yingda, Ma-Xianda ve Ma-Lingda’ dan sonra en ünlü Wushu’ cudur, Ma ailesi 4 yiğit (Masjisijie)' nin sonuncusudur. Çocuk yaşlarda babasının yardımlarıyla Wenwu’ nun tek önderidir. Öğrencileri arasında; Ma-Lianpo, Ma-Lianzhen vb. bulunmaktadır.
马明达，回族，著名历史学家。祖籍河北省沧州，1943年生于甘肃省兰州。幼随父亲马凤图习劈挂拳、八极拳、翻子拳等艺。1959年初，获甘肃省青少年武术比赛冠军。1967年毕业于甘肃师范大学。1993年到广州暨南大学历史系教授、博导（元史、中外关系史）工作至今。主要从事中国文化史、民族史和中外关系史的研究和教学，断代史研究上侧重于元、明、清三朝。担任主编和副主编的书有《中国武术大辞典》、《中国回族辞典》等。历年来发表中国古代史、民族史和武术史论文一百余篇。现任广现任广州暨南大学历史系教授、博士生导师。兼华南师大体育科学学院客座教授、西北民族学院历史系客座教授，广东省武术文化研究会会长、广东李小龙研究会会长。马明达教授出身中国武术世家，父亲马凤图、叔父马英图都是民国时期全国闻名的武术家（抗日战争时期，西北军威名赫赫的“大刀队”就是由马凤图、马英图昆仲训练出来的）。兄长马颖达、马贤达、马令达都是著名武术家，弟兄四人在开武术界被推誉为“马氏四杰”。马明达教授自幼师从父马凤图求学，文武并修。有代表性的门徒有马廉颇、马廉祯、张志滨等。
Ma-Yue (1959--), Hebei eyaleti Cangzhou' lu. Wushu' ya 5 yaşında dedesi Ma-Fengtu ve babası Ma-Xianda ile başladı. Tongbeiquan, Piguaquan, Qinglongquan, Fanziquan, Fengmogun, Tibaojian şampiyonu. 1977 yılında Shaanxi' de birincilik ile kazandığı Beijing Spor Üniversitesi Wushu bölümüne girdi. 1982 yılında mezun oldu. 1982-1986 yılları arasında Xibei' de kurulan Changan Üniversitesi spor öğretmenliği, Xian spor Akademisinde Wushu öğretmenliği görevinde bulundu. 20 yılını, Çin, İngiltere, Fransa, Rusya, Japonya, Danimarka gibi ülkelerde geçirdi. 1986 yılında İngiltere' de Wushu antrenörlüğü, 1987 yılında Fransa' da Wushu milli takım antrenörlüğü yaptı. 21 yıldan bu yana kendisine miras kalan, Ma ailesi Tongbei sanatını halen öğretmektedir.
马越，1959年生，河北沧州人。自五岁起随爷爷马凤图，父亲马贤达习武。他曾多次获得，劈挂拳、翻子拳、风磨棍、，剃袍剑、通备拳、青龙拳冠军。1977年以陕西省第一名的成绩考入北京体育学院（现北京体育大学）武术系，1982年毕业（当时西北地区只招收一名学生）。1982-1986年在西北建筑工程学院（现长安大学）担任体育教师，西安体育学院担任武术教师。在中国、英国、法国、俄罗斯、日本、丹麦从事武术教学已经20多年。1986年移居英国，学习外语的同时在当地武馆任武术教练，1987年在法国训练法国国家武术队队员。现在，他已经回到了自己阔别21年的祖国，希望可以为热爱马氏通备的朋友们出一份力量，共同把马氏通备继承和发扬光大。
Ma-Lun, Wushu' ya çocuk yaşlarda babası Ma-Xianda ile başladı. Günümüzde Shaanxi eyaleti Xianda Wushu Akademisi başkanlığı görevinde bulunmaktadır. Tongbei-Wuxue, Duanbing eksperi, Çin' in Sanshou ve Quanji hakemi.
马仑，马贤达之次子。自幼马贤达习武，现为陕西省贤达武术学院院长，全国著名散手、拳击裁判。
Ma-Lianzhen, Ma-Mingda' nın oğlu. Çocuk yaşlarda babası Ma-Mingda ile Wushu' ya başladı. Babası Ma-Mingda' dan Tongbei12dashou, Piguaquan, Bajiquan, Chuojiao-Fanquan ve Tongbei silahlarında eğitim aldı.
马廉祯，马明达之子。自幼马明达习武，父亲马明达习通备十二打手、劈挂拳、八极拳、戳脚翻拳等及通备器械等艺。
